بوی یاس با آدم ها حرف می زند.

خیلی حرف ها را من فقط از بوی یاس شنیده ام.

گل یاس بو ندارد.

آنچه از او می تراود،

خاطره های معطر،

خیال های لطیف و پنهانی و پاک و خوب شاعری است.

شاعری که هیچ کس او را نمی شناسد.

شاعری که خود را هم اکنون،

در عمق متروک محرابی مخفی کرده است.

نوشته شده در چهارشنبه 88/11/7ساعت 9:5 عصر توسط بی گناه... نظرات () |